Zet jij de wereld wel eens op zijn kop? Om sleur buiten de deur te houden en je leven glans te geven?

“Komt u maar mee.” Ik sta op en ik schuif aan in een riante stoel met fijn leer en een immens grote spiegel voor mijn neus. In deze spiegel heb ik nog nooit gekeken en dat is nou net de bedoeling. Een andere kapper, een andere ervaring en vooral een frisse blik.

Vanochtend bij het opstaan realiseerde ik me dat het weer tijd was voor een andersom-dag.
Een andersom-dag? Ook de kapster vraagt me wat dat is. Eens in de drie maanden begint het te kriebelen bij me. Er komt dan een soort van onrust omhoog kruipen en dan kan ik mijn draai maar niet vinden. Het gevoel van chagrijn wil me dan in de greep krijgen, maar inmiddels herken ik dit onbeduidende gevoel steeds sneller, dus ben ik het vaker voor. Het is het gevoel dat uit je tenen omhoog kruipt, nukkige gedachten geeft en alleen maar ontevreden wil zijn. De wereld een beetje zachter zetten is er niet meer bij. Ik vind dan overal iets van, mijn gedachten zijn verreweg van liefdevol en het kost me moeite om te genieten van klein geluk.

Hoogste tijd om het heft in eigen handen te nemen, de dankbaarheidsknop op te frissen en te kiezen voor een ander geluid. Door bewust te kiezen voor een andere toon in het ritme van alledag, waardeer je het leven opnieuw en klinkt het weer als muziek in de oren. Dus vandaag kies ik niet voor de kapper waar ik al jaren kom, maar doe ik gek en bel de kapper die aan de andere kant van de stad zit. Ja hoor, er is net een plekje vrijgekomen zegt ze als ik bel. Dus zit ik hier vanwege de andersom-dag, de dag die je zelf bedenkt.

Ze kijkt me met grote ogen aan als ik de reden vertel van de andersom-dag en zegt: “Oh boy, nu begrijp ik waarom u bij mij aanschuift. Het is zelden dat er een spontaan plekje vrijkomt, we zijn vaak al maanden vol geboekt. Heel succesvol hier, maar juist vanochtend realiseerde ik me dat het wellicht tijd is om verder te kijken, omdat ik niet meer volop geniet van het mooiste vak van de wereld.” Ze kijkt me een beetje verdrietig aan. Het succes vliegt haar naar de keel, het is tijd om de dingen te veranderen maar ze durft niet zo goed. Diep vanbinnen weet ze wel dat slechts een paar veranderingen in haar ritme haar gaan helpen om de schoonheid van haar vak weer te ervaren. En het feit dat ze hulp kan vragen en echt niet alles alleen hoeft te doen verricht wonderen.

Blijkbaar is de andersom-dag niet alleen voor mezelf, maar breng ik ook iets teweeg bij een ander, bij haar in deze kapsalon aan de andere kant van de stad. Een andersom-dag doet wonderen. Dus eet ik mijn ontbijtgranen met stokjes, drink ik mijn koffie uit een kopje met schotel, in plaats van een mok, ga lopend in plaats van met de fiets naar de afspraak en vertrek zelfs een half uur eerder van huis. Ik kies voor hakken, heb daardoor een ander uitzicht en zeker een heel ander tempo. Ik verruil de vaste plek aan de vergadertafel om eens naast iemand anders te zitten, doe de mail op een ander tijdstip van de dag en ga een uurtje later koken, zodat ik nog even kan lezen. Lig ik op de grond om naar de wolken te kijken. En op de valreep loop ik nog naar de brievenbus om de handgeschreven kaart te posten, in plaats van een snelle felicitatieapp. Een andersom-dag gaat over het opwaarderen van je leven en dat zouden we veel vaker moeten doen. Er is zo veel om dankbaar voor te zijn. En… het maakt je ontzettend bewust van hoe jij in het leven staat en zelf kunt doen om iets heel moois van te maken met hele kleine veranderingen.

Ik krijg net een appje met de boodschap of ik nog eens wil aanschuiven en dat de volgende knipbeurt op haar kosten is, als dank voor de inzichten. Hoe gaaf is dat? Doe jij weleens een andersom-dag en wat zou jij dan als eerste andersom doen? Ik lees het graag.

Meer inspiratie ontvangen? Schrijf je HIER in