
Wat je niet verbergen kunt moet je expres laten zien
Soms komt een zin precies op het juiste moment je leven binnen. Wat je niet verbergen kunt, moet je expres laten zien. “Dat leerde ik van mijn vader” zei hij. Op dat moment hadden we

Soms komt een zin precies op het juiste moment je leven binnen. Wat je niet verbergen kunt, moet je expres laten zien. “Dat leerde ik van mijn vader” zei hij. Op dat moment hadden we

Het is woensdagavond. De yogamat ligt klaar, de ruimte is stil en ook in mij wordt het stil.Alleen ergens in de verte hoor ik zacht geroezemoes. Ik trek de deken over mijn onderbenen en voel

Het is half tien op een stille, herfstige zondagochtend en de maandelijkse masterclass in de Rode BH Club begint. Ik zie de Bloeierds die zich verbinden met elkaar en vooral met zichzelf. Zij maken hun

Liefsbrief – Post van Anne-Lies Ik vond een oude liefsbrief terug in mijn archief. En eerlijk? Hij is te mooi om daar te laten verstoffen. Dus hier is ’ie weer, fris uit de zomer van

Last call van het leven: wat doe je als het belt? Kleurpsychologie en de kracht van roze Soms klopt het leven niet aan met een cadeautje in glanzend papier, maar met een pakketje in schuurpapier.

Voor mij is de overgang nooit alleen een kwestie geweest van opvliegers of stemmingswisselingen. Het gaat zoveel verder dan dat. Het is een grote beweging die je hele wezen raakt: body, mind én soul. En

In het bos, lopend naast haar, valt mijn oog op het zonlicht dat tussen de bladeren door ons gezicht zacht verwarmt. Ken je dat gefilterde licht dat als confetti door de bomen dwarrelt? Zo voelt

Ik zit aan zee en het is niet de eerste keer deze week dat ik mezelf hierheen rijd. Voeten in het zand, de wind langs mijn wangen. Het is een zomer die ik moet nemen

Ik weet nog goed dat een deelnemer ooit zei: “Ik wil meer zelfvertrouwen, dus ik ben geel gaan dragen. Maar het voelt gewoon niet als míj.” Precies daar begint het echte werk van kleurpsychologie. Ik

Zeven jaar geleden schreef ik hier al eens over. Toen stond ik op een kruispunt, zoekend naar richting en verlangend naar iets waarvan ik de naam nog niet wist. Nu, terwijl ik vanaf Bali schrijf,

Ze neemt alleen het zout van de zee op haar huid mee Ze komt binnen met nog een beetje zand aan haar voeten van de vroege ochtend, haar huid nog zout van dat frisse zwemmen

‘Vind je het erg? Dat je geen kinderen hebt en je niets doorgeeft?’ Een vraag die ik op de een of andere manier zelden krijg, maar zij durft ‘m te stellen. Ik kijk haar aan
Dan ga je mijn Liefsbrief zó leuk vinden.
Elke maand een vleugje kleurpsychologie, een dosis inspiratie en wat liefs van mij.
Dan ga je mijn Liefsbrief zó leuk vinden.
Elke maand een vleugje kleurpsychologie, een dosis inspiratie en wat liefs van mij.