Ben ik in de overgang?

Ik ben vrij, net 53 en aan het begin van mijn leven, mijn nieuwe leven. Het is een besluit dat ik neem. Een besluit waar de natuur mij bij helpt en waar mijn natuur gehoor aan geeft. Ode aan de overgang.

Ik voel aan alles in mijn lijf dat er verandering gaande is. Positiviteit is niet meer vanzelfsprekend, maar eerder een waarde waar ik mijn best voor moet doen. Een opgeruimd gemoed is niet meer de standaard, lichte energie en tevredenheid laten zich steeds minder zien en vragen verdomd veel onderhoud. Niets is meer normaal. Mijn leven wil het anders, het laat zich horen, niet meer zoals het was maar opgewaardeerd worden. Werkelijk op waarde geschat.

Zwaar gemoed

En hoewel niemand er iets van merkt aan de buitenkant vreet het zich een weg aan de binnenkant in mij. Niet altijd aanwezig en juist daardoor zo verlammend. Een zwaar gemoed maakt licht leven ingewikkeld. En zo voelt het ook werkelijk: ingepakt, verstikkend. In alles voelt zwaarte en is het verlangen naar uitbreken, ademen immens. Ik wil ruimte geven aan dat wat in me leeft, maar heb geen woorden of taal. Enkel onmacht, diepe zuchten en de buitenlucht als beste vriendin. Zelfs de lijnen van de tekeningen in zand om mezelf meer inzicht te geven zijn voelbaar in mijn keel. Dicht.

Mijn body mijn buddy

Ik onderzoek, vecht, mediteer, ben stil en praat met mijn mentoren, de wijzen in mijn leven omdat ik zo geloof in de magie van mijn lijf. Zij wuiven het niet weg, maar helpen me bij een oplossing. Wat wil het vertellen, wat is het verhaal? Mijn body mijn buddy.
Mijn oude huid lijkt zich los te willen maken, vervellen. Een nieuw vel?
En dat brengt me op andere gedachten. Een nieuw vel, een nieuw hoofdstuk, een overgang van de ene naar de andere fase in mijn leven? Een overgang, nee toch?

Het schone stuk van de overgang

Ik Google en vraag me af wat de overgang dan werkelijk is. Zwaarte, pijn, depressie en heel veel horrorverhalen. Ik kan me niet voorstellen dat dit de bedoeling is en wil het niet zo zien. Ik verlang naar het schone stuk. Mijn leven lang onderzoek en implementeer ik de mogelijkheden van veranderingen. Manieren om dat waar je met hart en ziel naar verlangt ook daadwerkelijk vorm te geven. In een maatschappij waar dat niet altijd mogelijk is. Althans, dat is wat we vaak denken, want er is juist zo ontzettend veel mogelijk in het kleine.

Dat ene stapje de andere kant op, dat ene gesprek, dat ene woord of het juiste blog helpt je de mouwen opstropen met gewoon doen. Die manier van leven maakt mij een inspiratiebron voor anderen en zo leef ik mijn droom en maak mijn missie waar. In Nederland maar ook op Bali, een transformatie coach, een volle bloei coach.

Starten

Starten… wat een feestelijk woord is dat. Het gaat over persoonlijk leiderschap. Dat je de mouwen durft op te stropen voor je eigen leven, je eigen verhaal schrijven waar je zelf de hoofdstukken voor de toekomst kunt bepalen, in plaats van het herlezen van de hoofdstukken van het verleden. Daar zit de magie, de kracht, jouw kracht.

Als ik bekomen ben van de schrik van dat wat ik lees online, en de innerlijke dialoog met mezelf heb gevoerd, kom ik steeds terug bij hoe het mogelijk is dat ik me zo inzet voor transformatieprocessen. Van anders denken naar anders doen, toch bevangen wordt door dit gevoel, deze onmacht? De verwarring dat als de natuur zich meldt en zoet fluistert dat het even de regie wil hebben en dat mijn ego er achteraan mag wandelen. Dat het de tijd is van volwassen vrouw naar volwasdom; wijsheid en volledige vrijheid. Iets waar ik altijd naar verlang en niet meer bevochten hoeft te worden, maar mag. Sterker nog, van worden naar  volledig zijn. Ownership van je volledig potentieel. De door de jaren vergaarde kennis en levenservaring omgevormd naar wijsheid. Bij heel veel volkeren is het een eer, een ode aan het leven van een vrouw. Een overgave aan je natuur. 

Daartegen vechten helpt niet meer en wil ik niet meer. Die overgang mag. Aanmoediging en compassie voor mezelf daarentegen geeft een enorme glans en levenslust. Het ontroert me mateloos hoe lichter alles wordt, nieuwsgieriger zelfs naar het stuk dat voor me ligt als ik loslaat, dat mijn lijf zich anders moet gedragen dan dat het aangeeft.

In welke overgang je ook je ook zit

‘Wat je niet verbergen kunt moet je expres laten zien’ leerde ik ooit. En dat helpt me op de dagen dat ik het even vergeet. Mag het wat zachter, met compassie en een grote bemoedigende glimlach naar jezelf en de processen in je lijf en je leven? In welke overgang je ook zit, volg je natuur, luister naar het gefluister van je lijf en het zal je dankbaar zijn. Geef je processen aandacht, liefde, maak het fijner! Rust, eet lekkere en gezonde dingen, lees en zorg voor positiviteit. Het zou de standaard moeten zijn in plaats van het gevecht. 

Kleuren en juiste stemming

Het geeft mij ook heel veel ruimte om te werken met de juiste kleuren. De invloed van de kleuren die ik draag helpen me met de juiste stemming. Ik omring me met de kleuren die me op dat moment lichter stemmen, zodat ik mijn werk kan doen als nooit tevoren. Het mooier maken voor mezelf en de ander, voelen wat ons dient, voelt magisch. En doordat ik steeds makkelijk loslaat wat niet dient, verdwijnt de ruis, doen we aan no nonsense en dat is zo verfrissend.

Aandacht voor mezelf en de seizoenen in de overgang

Dit alles werd me zo ontzettend helder tijdens het zakken van de zon in het water van de Kralingse plas. De langste dag van het jaar en heel bewust wilde ik daar zijn. Wilde ik aandacht voor mezelf en de seizoenen. En zo later bleek niet alleen de seizoenen in het jaar, maar die van mijn natuur. Terwijl ik daar zat met de blik op oneindig speelde het woordje rijpen door mijn hoofd. En zoals je misschien weet, blijven teksten, woorden of zinnen soms zo hangen. Ze vragen mijn aandacht en inmiddels snap ik heus wel dat ik beter kan luisteren.

Rijpen, tijd voor de processen, tijd een onderdeel van het proces laten zijn. Je actie eruit halen. Het werk is gedaan, de zon doet de rest. De roos is volgroeid en wordt aantrekkelijk door haar geur, de appel zoeter, het graan voller en de wijn nog veel rijker van smaak. Van weten naar wijsheid. Het maakt me nieuwsgierig naar de nazomer, warmer, intenser. Verrijking van leven.

Ik vertel je hier graag nog meer over in mijn programma over wat vrijheid en volle Bloei voor jou kan betekenen. Check hieronder in en lees verder over de bijzondere Bloei! methode

Met Lie(f)s