De kleuren van haar verleden. Ineke: “Als kleuter kleurde ik ontzettend graag rood met geel. Totdat mijn moeder me vertelde dat dat erg lelijk was en dat het echt niet samen kon. Ik heb het daarna nooit meer gecombineerd en heb sowieso moeite gekregen met deze kleuren. Door de lessen van Bloei! werk ik eraan.” Ineke reageerde op mijn vraag: Welke kleur heb jij van huis uit niet meegekregen?
Inhoudsopgave
De impact van delen van de kleuren van je verleden
Een van de mooiste kanten van het internet is dat je je met zo veel mensen kunt verbinden, van allerlei culturen en over diverse onderwerpen met elkaar in gesprek kunt gaan. Ik geniet dan ook met volle teugen van de rijke onderwerpen in de Bloei! community. Met regelmaat stel ik vragen die alle deelnemers uitnodigen om na te denken, te verdiepen en hun bewustzijn te vergroten. Met name bewustzijn op de impact en de indrukwekkende invloed van kleur op ons systeem.
Kleurpsychologie – de verhalen van ervaringsdeskundigen
De taal van kleur helpt wanneer we meer over onszelf en onze achtergrond willen weten, of er anderen mee willen helpen. Een mooie vraag die ik graag stel en die veel informatie geeft is: Welke kleur heb jij van huis uit niet meegekregen? De antwoorden geven informatie over gewoontes, gedrag en over talenten die misschien nog niet zijn wakker gekust omdat je ze gewoon nog niet hebt ontwikkeld of ontdekt. Eliane beschrijft dit in haar reactie:
“Ik mocht geen roze dragen, omdat het vloekte bij mijn rode haar en had dus ook een hekel aan roze en aan mijn rode haar. Ik vond al die ‘meisjesdingen’ maar stom. Mooi dat ik sinds een paar jaar bewust mezelf omring met roze als het wat ‘zachter’ mag. En dat ik met trots mijn rode haar nog roder verf – zelfacceptatie.”
Het doorbreken van patronen als een missie
Een ander voorbeeld is José, die heel bewust haarfamiliepatroon verschuift en het lichter maakt voor de volgende generatie. José draagt geen paars, hoe jammer ze dat ook vindt. De kleur is prachtig, hij staat haar goed en ze snapt ook waarom ze hem graag zou willen dragen. Haar verlangen is namelijk om te gaan staan voor haar missie en visie. Ze heeft een mooi concept, maar ook steeds een excuus om de wereld in te gaan. Als ik haar vraag welke kleur er van huis uit niet is meegekregen, dan is haar antwoord direct paars.
Mijn vader had niets met paars de kleuren van het verleden
“Mijn vader had niets met deze kleur en wij mochten hem niet dragen. Paars kwam er bij ons niet in en ik leerde bij Bloei! dat deze kleur o.a. staat voor wijsheid, religie en een autoriteit zijn. Mijn vader kon met die dingen niet dealen vanwege zijn verleden, zo zie ik nu. Hij zat op een jongensinternaat en er was weinig ruimte voor zijn vrije geest. Zijn kunstzinnige en bijzondere kijk op de wereld deed hem geen goed. Sowieso was er weinig ruimte voor een jong jochie, beweeglijk en nieuwsgierig.
En zonder dat mijn vader er erg in had, bood hij ons die ruimte ook niet. Zijn wil was wet geworden en zijn hart was versteend. Dat een kleur me dit allemaal kan laten zien? Het raakt me en tegelijkertijd voelt het als een bevrijding. Dat ik wel die ruimte mag nemen,de kwaliteiten van die kleur werkelijk mag dragen en uitdragen. Sterker: ik wil het, want het is zo’n mooie illustratie van dat wat ik in de wereld heb te zetten; de vrijheid van kinderen en hun kunstzinnige vertalingen. Ik zie nu dat het over mijn vader gaat en over wat ik daar voor mezelf en ons systeem in kan veranderen, verschuiven en bevrijden voor de toekomst.”
Cultuurgebonden kleuren van het verleden
Onderstaand verhaal van Gerda laat ook de invloed van de kleurkeuzes van haar ouders zien.
“Bij ons was zwart de kleur van de rouw en mocht ook dan alleen gedragen worden. Jeans waren ook verboden, want dat was een teken dat we arm waren en dat wilde pa niet op zijn geweten hebben. De kleur geel trok vliegende beestjes aan en was ook verboden. Rood was voor mensen die dachten te moeten opvallen. De kleuren die ik mocht dragen waren absoluut niet opvallend (meestal wit of crème met een katoenen broek, meestal gestreept). We hadden ook kleren voor door de week en voor zondag. Deze werden rond Kerst, Pasen en in de zomervakantie gekocht in de uitverkoop. Er werd niet gevraagd wat ik wilde of wat ik er van vond. Mijn moeder koos uit wat zij vond dat binnen het budget en aanwezige kleuren paste; in ieder geval niet te opvallend.”
Nu je meer kennis hebt over kleur en wat dat voor je kan beteken, hoe ga je daar dan nu mee om?
“Ik ontdek dat die opvoeding me nog steeds beïnvloedt. Door de online cursus van Bloei! heb ik het al een stuk kunnen loslaten, maar het is zo moeilijk om een bodem los te laten en zelf een nieuwe te creëren. Dit kost veel energie, tijd en vooral onzekerheid. Ontdekken wat ik echt wil lukt nog niet. Ik probeer voor zover het lukt mijn kinderen zelf te laten kiezen welke kleding en kleur ze aan willen trekken en kopen. Ik kan niet zeggen dat ik er altijd blij mee ben; vooral de jongste (15) zit nu in de zwarte fase en weigert alle het andere dat in de kast ligt. Zelf kies ik vaker voor kleur en ik moet zeggen dat het ook wel goed voelt.“
Verbanden met haar verleden
Met kleurpsychologie legt Gerda verbanden met haar verleden. In de online cursussen heeft ze de bewustwording voortgezet en herkent ze de indrukwekkende impact van de taal van kleur en hoe die haar verder helpt en het leven lichter maakt voor haar en haar kinderen.
Wat voor rol speelt kleur voor jou en voor de mensen in jouw omgeving? Geeft dit je inzichten in je gezin, werk of coachklanten? Ik leer je deze taal en geef tools in de basistraining Kleuren van Geluk. Lees HIER alles wat je wilt weten.
