Leven op je eigenwijze of eigen wijsheid?

Ze doet het, leven op haar eigenwijze in haar eigen tempo aan! Geweldig mens!

Lila lonkt

Het moment dat ik voor het eerst haar stem hoorde, weet ik nog goed. We hadden een telefoongesprek gepland en ze klonk zo lekker helder. Ze stelde gerichte vragen en eigenlijk wisten we allebei al dat ze student bij me zou worden. Je kent het wel, je voelt het aan alles maar je wil gewoon graag even praten, even voelen, alvast via de telefoonlijn beginnen. En dan die vlinders in je buik die alle kanten opschieten. Er is van alles in je gaande en een dikke vette ‘ja’ naar je gedroomde toekomst.

Paars kan ze hebben voor haar eigenwijze

Ze volgt de training, reist het hele land door en ontwikkelt zich magisch. Dat laatste is helemaal de bedoeling. Want naast haar kennis en kunde en haar empathisch vermogen barst ze ook van de spirituele lijntjes. Laten we zeggen, ze kan verder kijken dan de meesten van ons kunnen zien. Ze heeft het vermogen verbindingen te maken en mensen verder te helpen. Paars en lila zijn dan ook passende kleuren. Paars kan ze hebben maar dat lila…

De liefde

Er ontstaat een haat-liefde verhouding met lila want de kleur lonkt stiekem wel. De tijd is nog niet rijp maar ik ben onderweg, zegt ze in een skypegesprek. Ik vind dat zo krachtig en het bevestigt mijn idee. Ze is een wijze, oude ziel verpakt in heerlijk frisse energie. Waar het leven met een knipoog mag net als spiritualiteit.

Ze heeft de tijd

Dat blijkt maar weer op de visionboarden VIPdag. Ik help haar ruimte te maken voor dat wat werkelijk belangrijk is. Hoeveel plaatjes heb je nodig van die lange tafel met gasten? Of hoe vaak wil je de zee op je board als 1 plaatje heus wel laat zien dat je gevoel in beweging is en dat je daar op mag vertrouwen? Ze maakt ruimte zodat wat werkelijk belangrijk is ook nog kan groeien in de toekomst. Een visionboard gaat immers ook over de toekomst. Ze heeft een vreemd plaatje, een plaatje wat aandacht vraagt en wat ze zelfs voelt op haar lijf, haar rug. “De plek van je vleugels?”,  vraag ik. We hebben dikke pret maar misschien, heel misschien, zit er zomaar een kern van waarheid in. Want eigenlijk is het gewoon een engel in spijkerbroek. Met engelengeduld. Want waar de meesten van ons niet kunnen wachten, neemt ze haar tijd en geeft ze zichzelf de ruimte te groeien naar lila, naar de kleur van overgave, vertrouwen en fijngevoeligheid. Van magie, transformatie en mooie dingen doen.

Je kunt het proces niet dwingen en doet me, en daar heb je de vleugels nog een keer, denken, aan het proces van de vlinder. Iemand stuurde me eens een mooi verhaal:

Het verhaal van de vlinder met de bezeerde vleugels

‘’Een man vindt een cocon van een vlinder en neemt deze mee naar zijn huis. Op een dag verschijnt er een kleine opening in de cocon. De man kijkt een paar uur toe hoe de vlinder worstelt om zich door de kleine opening naar buiten te werken.

Het lijkt erop dat het proces niet langer meer vooruit gaat. Het ziet er naar uit dat de vlinder zover gekomen is als hij kan en niet meer verder komt. Dus besluit de man de vlinder te helpen. Hij neemt een schaar en knipt de rest van de cocon open. De vlinder kan zich nu vrij eenvoudig losmaken.

Maar de vlinder heeft een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De man verwacht dat de vlinder elk moment zijn vleugels zal uitslaan en het lichaam daarmee ondersteunt. Maar dat gebeurt niet. De vlinder besteedt de rest van zijn leven aan rondkruipen met een gezwollen lichaam en verfrommelde vleugels. De vlinder is nooit in staat te vliegen. 

Wat de man in al zijn goedheid niet begreep was dat de krappe cocon en de worsteling die nodig was om door de opening te kruipen, de manier was om de lichaamsvloeistof van de vlinder in de vleugels te pompen zodat de vlinder klaar zou zijn te vliegen als het de vrijheid had bereikt uit de cocon.

Soms zijn worstelingen precies wat we nodig hebben in het leven. We zouden nooit weten hoe sterk we zijn. We zouden nooit kunnen vliegen. Vertrouw erop dat je de kracht hebt om door moeilijke fases heen te komen. Ze zijn er niet voor niets’’.

Ze neemt de tijd en gunt zichzelf het proces van de magie. Ik ben trots op haar en kijk uit naar ons vervolg, want dat weet ik zeker. Het is niet voor niets dat ze kiest voor Bloei! Ook al moet ze daar het hele land voor doorreizen.


Op een dag is het risico om opgesloten te blijven in de knop pijnlijker dan tot volle bloei te komen!

En hoe is het met jouw eigenwijze, eigen wijze of eigen wijsheid?

En welk stuk in jou lonkt? Waar kom je niet meer mee weg en doet zelfs pijn als het zo zou blijven? Wat wil tot Bloei komen? Niet meer weggestopt maar gewoon zichtbaar zijn? Omdat je weet dat het tijd is! Ik help je en leer je alles met deze nieuwe taal van je intuitie en creativiteit. Gewoon doen!

Met Lie)f’s