Ik kijk ernaar uit, altijd al gedaan. Vol verwachting naar het nieuwe jaar. Omdat het daar altijd meer licht lijkt te zijn, meer helder! Al een aantal dagen voor kerst begint het te kietelen. Ik voel het in mijn lijf en onrust voert de boventoon. Alsof ik echt onderweg ben van oud naar nieuw. Ik heb er iets moois op gevonden en deel graag mijn heel persoonlijke rituelen met je in dit artikel.

Ik ben niet zo goed in het terugblikken. Ik ga, zoals gezegd, liever naar het licht, naar het nieuwe. En toch is het zo belangrijk om wel terug te blikken. Om even stil te staan. Het hele jaar ben ik bezig om vorm te geven aan mijn doelen om mijn missie te behalen: In 2020 kent heel Nederland de taal van kleur. Omdat kleur het leven zoveel mooier maakt. Die drive zit in mijn natuur. En het is ook hoe de natuur werkt; zaaien, groeien, bloeien en oogsten. Bij mij wil met name de oogst vieren niet zo lukken, terwijl ik echt degene ben die constant ‘bubbels’ roept. Is het de Noord-Hollandse nuchterheid als kind uit de klei? Is het een gedreven innerlijk softwaresysteem dat zo vol is van mijn idealen en door wil? Ik weet het niet zeker, maar de dankbaarheid die ik voel wil wel geleefd worden. Het doet ertoe en is belangrijk!

 

Van oud naar nieuw
Wat mij helpt, zijn mijn rituelen. Ze zorgen ervoor dat ik tussen kerst en oud en nieuw heel bewust ook werkelijk ga van oud naar nieuw. Dat ik echt afscheid neem van alles van het afgelopen jaar en het als het ware door mijn vingers laat glijden om te laten gaan. En dan niet in het dramatische van loslaten, maar bewust kiezen voor ruimte maken, zodat ik het nieuwe kan verwelkomen. Dat klinkt heel anders, toch?

Mijn rituelen aan het eind van het jaar

Bezinnen aan zee
Samen met een van mijn beste vriendinnen maak ik een lange strandwandeling om het jaar uit te wandelen en het nieuwe in. We schrijven op waar we voor kiezen en wat we graag willen. Wat voor moois we gaan maken en dan bij de warme chocolademelk herlezen we ook onze schrijfsels van een jaar geleden. We proosten op dat wat wel en niet is gelukt, wat we ons echt niet meer herinneren, maar wat oh zo belangrijk leek. En we proosten op elkaar. De verbinding die leven mooi maakt.

 

Opruimen
Met een grote doos ga ik door mijn huis om de spullen die mij niet meer dienen op te ruimen. Ik breng ze naar de kringloop, want wellicht kan iemand er iets mee. Ik gun mezelf op die manier de ruimte voor dat wat voor de deur staat.

 

Schoonmaken
Ik maak mijn huis lekker schoon, zodat ik het nieuwe jaar door de heldere ramen naar binnen kan kijken en ik naar buiten. Door het venster van de toekomst. De lakens schoon en gestreken, zodat de plooien uit het leven zijn. Grote vaas met bloemen in alle kleuren en buiten staan de bolletjes met belofte al klaar om kleur te bekennen en voor volle bloei te gaan.

 

Ode
Ik ga naar het graf van mijn ouders, om stil te zijn, te bedanken voor mijn basis en mijn wortels en trots te zijn op hoe hun kinderen verder gaan. De vleugels die we kregen en die we zelf gebruiken.

 

Het boek van 2018
Op tafel ligt een groot vel waar ik steeds iets opschrijf dat ik me herinner, zodat ik op de laatste dag van het jaar alles in een mooi document verzamel. Dat lees ik op oudejaarsavond, met een glas champagne in de hand. En ik sluit het af met een mooie kleur. Een kleur die ik zorgvuldig uitzoek en die symbool staat voor het afgelopen jaar. Paars! Ik kwam er tijdens het schrijven aan mijn boek dat ik nog nooit een persoonlijk blog over paars heb geschreven. Dat geeft heel veel informatie. Wat heb ik zelf nog niet kunnen zien? Je begrijpt dat ik paars meeneem naar het komende jaar om te onderzoeken. Ik kan niet wachten.

 

 

Dankjewel
Ik bel of stuur een berichtje naar de veranderaars. De mensen die mij zoveel hebben gebracht dit jaar, of ik ze nu ken of niet. Ik wil ze laten weten dat ze er voor mij toe deden. Misschien was het een quote, een foute opmerking die me inzicht gaf of die ene schouder. Ik laat het ze weten, omdat ze glans geven.

 

Vuurwerk
En natuurlijk de pijlen. Ik schrijf op de post-its wat ik echt achterlaat in het oude jaar én wat ik graag wil verveelvoudigen in het nieuwe jaar. Een oude werkgever heb ik regelmatig op de vuurpijl gezet om achter te laten. Het was steeds gedoe en zo begonnen we het jaar weer fris. Het oude in duizend stukjes achterlaten.

 

Welkom
Op nieuwjaarsochtend schrijf ik met grote gouden letters op de spiegel de titel van mijn nieuwe jaar, zodat ik het elke dag kan zien en de magie van de belofte werkelijkheid kan laten worden. Daarna rijd ik naar Schiphol. De mooiste plek om te zijn op nieuwjaarsdag. Daar is de symbolische plek van nieuwe wegen, reizen en avonturen. Van mensen met tassen vol verhalen, blogs in overvloed. Ik neem een nieuw notebook, cappuccino en schrijf op een blanco bladzijde het eerste blog van 2019.

 

Ik ben er klaar voor! En jij? Wat is jouw fijnste ritueel? Hoe neem jij afscheid en maak je een nieuw begin? Deel je het het?

Met Lie(f)s

P. S Wil je dit blog graag delen? Doen!
En wil je zelf graag wekelijks kleur in je mailbox ontvangen, schrijf je dan hier in