Lieverd, pappa pakt zijn koffertje niet uit!


47 isze en we nemen haar leven en haar verhalen door terwijl ze plukt aan haar oranje backpack. Ze herinnert zich die ene zin van haar moeder als de dag van gisteren. En soms voelt het als vandaag, maar in werkelijkheid is het 35 jaar geleden. Hoe is het mogelijk! En aan alles merkt ze dat het tijd is om afscheid te nemen van haar herinneringen. Om te leven in het nu. Tijd om nieuwe, meer blije herinneringen te maken. Tijd om de tand des tijds een afscheidskus te geven en te kiezen voor het leven. Haar leven. 

Op haar netvlies gebrand

Het is 35 jaar geleden dat ze thuiskwamen van de vakantie. Bruin gebrand is ze door de Spaanse zon en vol zin om haar vriendinnetjes te ontmoeten als ze haar vader door het tuinhekje ziet verdwijnen. Een mooie man met zijn alijd rechte rug gebogen, een koffer en een grote gele tax free plastic tas staan op haar netvlies gebrand. God, wat was ze verdrietig en boos, maar dat kwam later.

Een goed antwoord heeft ze nooit gekregen


Het hing die hele vakantie al in de lucht. Het zat niet goed, er was iets aan de hand, maar wat? Ze kon de vinger niet op de zere plek leggen. Ze deden samen leuke dingen, maar toch hadden papa en mama steeds stille ruzie. Toen ze vroeg waarom papa op de bank van het appartement sliep en niet bij mamma in bed, kwam dat door papa’s zere rug, terwijl ze in het zwembad gewoon op zijn rug mocht. En waarom ging mama steeds bellen met tante Mariek, haar beste vriendin? Een goed antwoord heeft ze nooit gekregen. Ze had liever gezien dat haar ouders de ruzies goed hadden uitgevochten, zodat ze kon zien dat het niet okay was thuis, Dat het niet meer klopte wat er gebeurde en dat de harmonie was verdwenen naar een hoekje op zolder. Ze had het kunnen zien. Nu heeft ze maanden in de war gezeten met vage pijn in haar buik. Steeds het idee hebben dat er iets niet klopt en daar geen antwoord op krijgen voelde zo naar. Zelfs oma kon haar niet helpen en zo twijfelde ze steeds meer aan zichzelf. En dan uiteindelijk bij thuiskomst van de vakantie uit Benidorm pakt papa zijn koffer niet uit!

Twijfelen aan hun onderbuikgevoelens


Het heeft haar een uitermate gevoeligheid voor sfeer opgeleverd en een overdreven behoefte om alles en iedereen te checken of het okay is. Ook al zegt haar lief dat werkelijk alles goed is. Ze weet ook wel dat ze hem betutteld op die manier, maar het zit zo diep. Haar vriendinnen vertelt ze dat ze hun kinderen niet de ruzies moet ontnemen die gewoon zijn in een gezin. Ze voelen heus wel dat er iets mis is, maar als de hele wereld zegt dat het okay is, dan zullen ze zeker leren twijfelen aan hun onderbuikgevoelens en aan zichzelf.

Wat is belangrijk voor haar?


Ze is klaar voor een nieuw avontuur, een fijn en mooi programma van hoe haar reis eruit mag zien. We hebben haar verhaal in kaart gebracht, haar angsten, haar belemmerende overtuigingen en haar overlevingsstrategie, maar ook haar verlangen. Verlangen naar het anders mogen doen. Nieuwe avonturen beleven, luisteren naar haar aller diepste gevoelens, in plaats van naar haar aangepast vermogen. Door haar verleden in te kleuren kunnen we nu keuzes maken die passen bij haar verlangen. Wat is belangrijk voor haar? Niet aangepast deze keer, maar leren vertrouwen op dat wat ze voelt haar waarheid is, haar intuïtie, haar innerlijke tomtom. Ze heeft weer de regie en ik ben trots dat ik haar mag helpen als kleurtolk. Daar waar ze nog geen woorden heeft laten de kleuren die zien.

Oranje rugzak


Ze is vrij. Ze koopt een oranje rugzak omdat deze kleur staat voor alles wat hierboven staat geschreven. Avontuur, verlangen, diepste gevoelens, vorm geven aan je leven, verbinden en levensblij en vrijheid. Hoe spannend het ook is; oranje helpt je jezelf te ontdekken. Kiezen dat je kunt vertrouwen en dat het okay is om je eigen weg te gaan, dat voelen wat je voelt een heel goed plan is. Dat je het niet alleen hoeft te doen en dat het ook op een lichte manier kan, dat veranderplan. Met meer lucht, liefde en lichtheid. Buiten de lijntjes kleuren en straks weer vanaf Bali een kaart sturen naar haar vader. Gewoon omdat ze hem mist.

Wil je dat ik je help? Weer naar vrij en onbevangen? Het is er ook voor jou. Ga dan vandaag nog naar deze incheckpagina en we praten verder. Bon voyage

Met Lie(f)s

Facebook
Pinterest
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nog meer verhalen

Post van Anne-Lies

Spice up your life, dear en ontvang mijn Lie(f)sBrief met enige regelmaat op je digitale deurmat. Meld je hieronder aan dan ontvang je binnenkort kleurrijke post.