Hoe is je week tot nu toe? Stormachtig?
Mijn week was vol verlangen, verlangen naar mijn eigen toverwoorden: Mag het een beetje zachter? Ik verving de kleuren om me heen, ging op zoek naar fijne boeken, was 3x zo vriendelijk naar mijn omgeving. Want ‘what goes around comes around’ dacht ik zo. Maar de onrust en de herrie in mijn hoofd bleven.
Nee, ik wil helemaal geen inspiratie!
Tot het moment dat er een vriendelijk berichtje binnenkwam met de vraag of ik mee wilde doen aan een inspiratiesessie. Diep vanuit mijn tenen kwam er tromgeroffel en een heel duidelijk: O nee, niet weer! Niet nog meer inspiratie! Stop it! Niet nog meer.
En terwijl de inspiratie uitnodigingen binnenstromen, realiseer ik me dat het ook wel eens een keer voldoende is. Ik loop over van inspiratie en dat veroorzaakt onrust. Want weet je wat het is met het o zo mooie woordje inspiratie? Het moment van voldoende is wel net zo belangrijk omdat je niet alles kunt verstouwen. Je lijstje met aantekeningen groeit, net als je stapel boeken en je gevoel van onvrede want bij inspiratie heb je ook tijd nodig om te verwerken en die nemen we vaak nou net niet. Hup, gretig naar het volgende seminar of het volgende boek naar nog meer inspiratie
En mag het wat stiller? Van leegte naar ruimte.
Het is dus niet zozeer dat ik het zachter wil maar wel stiller, zo bedenk ik me nu. Waar we misschien een gevoel van leegt ervaren en dit willen vullen met nog meer moois en inspiratie van buitenaf, zou het fijn zijn als we die leegt juist als ruimte kunnen ervaren. Even laten. Ruimte maken voor innerlijke groei, voor kleur, voor stilte, ruimte voor de muziek van binnen in plaats van de oorverdovende en onverstaanbare ruis van buitenaf. Al is het maar een minuutje gewoon even weten wat er al is.
“When I am silent, I fall into the place were everything is music.” – Rumi
En jij? Welke muziek zet jij onder je leven?
Ik wens je een mooie week vol met muziek! De mooiste liedjes zing je immers zelf.
Met Lie(f)S
