“Volgend jaar doe ik het anders, echt! Dit is gedoe!”
Een lekker pittig type!
45 isze en schuift met een rood hoofd bij me aan. “Volgend jaar doe ik het anders, echt! Dit is zo een gedoe!” Marij is een lekker pittig type: moeder van 3 kinderen met hoge hakken, maar wel met spijkerbroek en achterstevoren zittend op de bureaustoel. Druk gebarend en af en toe leunend op de stoelleuning. Nog steeds zoekend naar haar sigaretten als ze je iets bijzonders gaat vertellen. Maar roken doet ze al jaren niet meer en iets over zichzelf vertellen is ook zeldzaam. Marij regelt het liever zelf. Dus als ze druk begint te gebaren en te zoeken, neem ik er de tijd voor en zet mijn bureaustoel in de relaxstand. “Weet je, ik hou echt zielsveel van het spul, 24/7 en binnenste buiten en op zijn kop. Heus! Behalve soms en dat is meestal zo halverwege de vakantie. Hun vakantie! Niet die van mij of mijn klanten, voor de duidelijkheid.”
Afspraken maken en grenzen stellen
“Het werkt gewoon niet. Ik werk in ieder geval niet. We hebben echt afspraken gemaakt. In de ochtend zijn ze bij de buuf en in de middag gaan we dan de hort op. Van die simpele vakantiedingetjes doen. En in het weekend haal ik dan de verloren uurtjes in als ze bij hem zijn. Echt goede heldere afspraken op papier en zelfs met zo een beeldboord erbij. Hoe noem je dat? Zo’n plaat waar iedereen gelukkig op is met wensen enzo? Een moodboard, of visionboard?” Maar haar voorbij liefde, waar de kinderen in het weekend zouden zijn nam het niet zo nauw met de afspraken en vroeg haar te switchen. Een paar weekenden maar.
En daar ging ze de mist in, net als vroeger. Precies waar het in het huwelijk ook al mis ging. Grenzen! Ze hoefde maar in zijn ogen te kijken en het was gedaan met alle goede voornemens. Ze is al veel verder dan ooit maar soms… “Nee, de vakantie was geen succes. Eigenlijk voor niemand niet. Dus volgend jaar doe ik het anders! Echt!”
“En er is er voortaan maar één die voorbij die grenzen gaat en dat ben ik!”
Waarom wachten tot volgend jaar, lieve schat?
Waarom wachten tot volgend jaar, lieve schat? Volgend jaar zal altijd volgend jaar blijven en nooit vandaag worden. Waarom volgend jaar en niet alvast vandaag beginnen, zodat volgend jaar je uitzicht anders is? Waarom niet vandaag een besluit nemen en je gedroomde toekomst dichterbij halen? Een toekomst zoals jij dit wilt neerzetten met je eigen grenzeloze verlangen en niet dat van de grillen van je voorbije liefde? Ze staat op, geeft haar leuning een zet in de rondte en loopt weg. “Nu niet, maar ik schuif nog een keer aan. Ik weet dat ik dat nodig heb en ik weet ook al dat groen gaat over je hart achterna en grenzen aangeven”, roept ze. “Die grenzen dat is echt een ding. En er is er voortaan maar een die voorbij die grenzen gaat en dat ben ik. En dat zijn landsgrenzen, verder niet.”
Hoe is het nu?
Dat was vorig jaar. Marij schuift aan met dezelfde hoge hakken maar met een andere blik.“Je had gelijk, het uitzicht is anders. Ik ben mezelf veel meer waard gaan vinden en mijn dromen ook. Ik neem mijn grenzen serieus en dat verwacht ik ook van de ander.”
Veranderingen aanbrengen in je leven is heel goed mogelijk. Je ziet het, het uitzicht van Marij is anders. Kan jij wel wat hulp gebruiken bij het bepalen van je grenzen? Of bij het vormgeven van je leven volgens jouw richtlijnen?
En wil je direct aan de slag? Lees hier meer over een grote stap in Bloei!
Wekelijks blog van Floor
Floor is 41 en de spin in het web van een grote en drukke productiestudio. Ze is gek op all stars, kleur, bloggen en verhalen ver halen. Ze knipoogt als de beste en zegt geen ‘nee’ tegen koffie met zoete koek of een whiskey puur. Ze neemt je mee op reis in haar leven zonder daar iets voor terug te verwachten. Ideeën downloadt ze zomaar uit de lucht en deelt ze graag. Floor heeft de rode BH-club opgericht, droomt van magie en een studio in kleur bij persoonlijke groei ergens in de zon. Ze leert je buiten je eigen lijntjes te kleuren en schrijft wekelijks de wereld een beetje zachter, haar collega’s als inspiratiebron. Zo kleurt ze elke dag.
