Wat covid-19 doet met onze vriendschap
‘’Ik ben eigenlijk best blij dat ik haar nu niet meer zie. Het geeft gewoon rust Anne-Lies.’’ We hebben een prachtig gesprek over vrij maken. Loslaten en met name oude vriendschap, is wat ze heeft te doen. Maar zo beladen is voor haar dat we in de coaching hebben gekeken naar andere taal voor haar. Vrij maken is hetzelfde en klinkt net als loslaten maar voelt fijner. Want daar krijgt ze energie van en daarmee kijkt ze naar de toekomst.
Zichzelf vrij maken is anders dan de ander loslaten want dat geeft zoveel stress. Terwijl, als ze naar haar plannen en verlangens kijkt, dan weet ze dat ze gewoon mag gaan wandelen en het werk doen wat er te doen is. Een wereld van verschil. Lief zijn voor zichzelf
Vriendschap mooi en kwetsbaar
Voor haar gevoel is ze door de lockdown een soort van geholpen. En kunnen sommige vriendschappen doodbloeden. En ze is niet de enige bij mij in de praktijk. Ik hoor het van meerdere kanten dat vriendschappen, die scheurtjes vertonen, het niet redden. Best jammer, want in mijn beleving moeten we het soms afhechten of naar onze verwachtingen kijkenzodat we de ander niet opzadelen met onze torenhoge verwachtingen, maar zelf groeien en ons pad vrij maken. De verantwoording pakken. Ik neem je graag mee in mijn persoonlijke verhaal.
Zij en ik
We zitten naast elkaar alsof het nooit anders is geweest. Zij en ik, schouder aan schouder. Samen op een bankje, ergens in de stad of op een festival en met een glas rode wijn in onze hand laten we het leven passeren. Als een defilé trekt het aan leven aan ons voorbij in de vorm van mannen, boeken, verhalen, herinneringen en gewoon van de passanten. We wijzen, en tijdens het kijken ouwehoeren zoals eigenlijk alleen mannen dat goed kunnen. En we hebben tranen… soms. Van het lachen en van verlies. Zo zitten we graag, naast elkaar en zo het past ons het beste, weten we inmiddels.
Wat tussen ons in kwam te staan
Sinds de middelbare school waren we altijd samen en groeiden we volop naar de top. Plannen, idealen en barstensvol kansen. We gingen iets van ons leven maken, zeker na het verlies. Zij in de financiële wereld en ik in de persoonlijke ontwikkeling. Toch is het ergens is het misgegaan en stonden we tegenover elkaar omdat de liefde ertussen kwam staan, en ook haar koters. We lieten het gebeuren.
Ik wilde zo graag dat ze me zag groeien. Dat zij niet de enige was op een voetstuk en dat we samen verder konden. Ze voelde ooit als een goeroe maar toen vond ik mijn eigen kracht en wilde ik gelijkwaardigheid. Alleen het bleef zo klein voelen en nooit goed genoeg. Ik had haar op dat voetstuk geplaatst en nu ze daar niet meer paste, wie ben ik dan om haar weg te halen? Het doet me struggelen en wat was het fijn geweest om samen te staan, maar dat wil niet meer lukken.
Niet meer op dezelfde weg
Sinds 5 jaar geef ik haar vrij en laat ik mijn eisen los van hoe deze vriendschap eruit moet zien. We hebben onze best gedaan en daarom zijn we samen onderweg , maar niet meer op dezelfde wijze en ook niet op dezelfde weg. Zij kiest links, ik kies rechts en dat geeft ruimte.
Ik kan het zelf
De taak van vroeger dat ze me moest helpen en ondersteunen heeft ze niet meer en me prijzen hoeft ook niet meer. En het eerdere aanspreken op mijn gedrag en eerlijk zijn als ik in belemmerende overtuigingen zit, als ik in mijn valkuil wentel en alles doe wat me niet in bloei zet, is ook niet meer van haar, maar van mij. Ze hoeft het niet meer te doen want het is een onmogelijke functie voor haar. Ze wil gewoon naast me zitten, haar leven leiden en zitten waar ze zit en daarom laat ik mijn eisen los en weet ik: ik kan het zelf.
Vriendschap! Schouder aan schouder
We zijn verschoven van A- naar B-spelers wat betreft onze missie in het leven. Ik ga door met mijn ambitie en zij kiest anders. Ik kies voor Volle Bloei en mijn missie in 2020 kent heel Nederland de verborgen taal van kleur. Voor de kleurpsychologie, kleurcoaching, de kleuropleiding en voor Lekker B(l)oeiend zijn. Ik wil iedereen kennis laten met die magie die mij ooit zo heeft geholpen en waar ik voor sta. Soms, dan schuift ze bij me aan met bubbels en bonbons en haalt ze me uit mijn enorme focus en concentratie want dan zitten we schouder aan schouder, laten het leven van ons en dat van anderen passeren en proosten op wat was. Gewoon even samen ‘zijn’. Misschien wel niet de omschrijving zoals in wikipedia maar wel op onze regels
Desondanks is ze in ieder geval voor mij de allerfijnste B-speler die je maar kunt bedenken. En ik? Ik heb weer een vacature voor een fijne A-speler om mijn missie te volbrengen.
Incheckbalie
Ik vertel je graag dit verhaal zodat de inspiratie, die zo belangrijk is in je proces naar Volle Bloei! iedereen bereikt. Je weet wanneer het jouw tijd is om waar te maken wat je hebt te doen alleen je hebt geen idee hoe? Check vandaag nog in een wees de beste A-speler van jezelf. Incheckbalie for your future self.
