Wat een vraag hè? Wanneer heb jij besloten de vrouw te worden die je nu bent?Ik weet nog dat ik die vraag voor het eerst hoorde in de lunchpauze van mijn kleurcoachopleiding. Hij kwam binnen en bleef maar door mijn gedachten spelen. Met regelmaat overwoog ik om er een blog over te schrijven, maar steeds kwam het erop neer dat de vraag verder niets nodig heeft dan een ontvanger. Eerder een vraag die je hebt te voelen dan te beantwoorden met het brein.
- Ruimte maken voor de vraag
- Deze vraag is niet voor watjes
- Een bordeauxrode vraag over vrouw zijn
- Wanneer was het moment voor deze vrouw?
- Zo’n vrouw als mijn tante Esther
- Doe ik het goed?
- Het gaat over wie ik wil zijn als vrouw, man of persoon, als mens
- Regie over eigen leven
- Wanneer heb jij besloten de vrouw te worden die je nu bent?
De intensiteit van de vraag, zoals hij bij mij binnenkwam, zie ik steeds bij degene aan wie ik hem op mijn beurt stel. Intensiteit en soms zelfs een beetje ontreddering. Ik vind hem prachtig, maar dat gaat niet voor iedereen op zo, ervoer ik. Er zitten heel veel lagen in en het hangt af van je state of mind of state of life.
Ruimte maken voor de vraag
Om toch ruimte te maken voor de vraag, deel ik graag met je de verschillende reacties. En de allermooiste bewaar ik tot het laatst. Ik vind dat deze vrouw een magische draai geeft aan een vraag als deze. Ik neem je mee…
Deze vraag is niet voor watjes
Het mooie aan de vraag ‘Wanneer heb jij besloten de vrouw te worden die je nu bent?’ is dat deze vraag soms gewoon opplopt in mijn leven. Alsof het een eigen leven leidt. Het maakt het verschil en mooie gesprekken los. Het gaat ergens over, het gaat over dieper nadenken en kan bijna niet zonder voelen.
Een bordeauxrode vraag over vrouw zijn
Als je de vraag herhaalt in je hoofd – en dat is wat ik de meeste mensen zie doen – lijkt het even rond te walsen zoals je doet met een goed glas bordeaux rode wijn; bij die kleur past de vraag dan ook. Het is een vraag van kwaliteit, van waarde, net zoals de betekenis in kleurpsychologie van de kleur bordeauxrood.
Wanneer was het moment voor deze vrouw?
De eerste keren dat ik hem stelde, zag ik vrouwen verkleuren. Ze vertelden me ook dat ze direct zochten naar een periode dat er iets ernstigs was gebeurd en dat ze daarom zijn geworden wie ze zijn. “Streng voor mezelf omdat ik me schuldig voelde” vertelde Margie na de geboorte van haar derde kindje en toen ze niet meer de vlotte, spontane vrouw was. En zo ook voor Annemiek die zichzelf teleurstelde na haar burn-out en zich vlak voelde, slechts een schim van zichzelf. Voor Linda was het de liefde die haar verliet en waardoor ze nog wel geloofde in liefde, maar niet voor haar. Verbitterd en gesloten.
Zo’n vrouw als mijn tante Esther
Marijke zei: “Oh dat weet ik nog goed. Ik zat op school en voelde me heel sterk. Ik wilde worden wie ik voelde te zijn: rebels, uitbundig en met sterke vleugels. De wereld in, zo’n vrouw als mijn tante Esther. En vooral niet zoals mijn moeder. Ik heb woord gehouden en weet zelfs nog dat het op mijn achttiende verjaardag groot op mijn spiegel stond.”
Doe ik het goed?
Het is een vraag die je soms even weggestopt, maar die steeds weer even opduikt. Tenminste, voor mij. Ik check dan als het ware even bij mezelf in. Neem er de tijd voor en ga zitten met een mooi glas wijn en vraag mezelf: Doe ik het goed? Zit ik op het goede spoor en ben ik trots? Trots op wat ik doe en op wat ik laat?
Het gaat over wie ik wil zijn als vrouw, man of persoon, als mens
De reactie van Lieke vind ik geweldig: “Anne-Lies, het gaat eigenlijk niet meer over wie ik geworden ben, maar wie ik wil zijn. Ik sta op een kruising. Ik ben niet meer degene die ik was. Het werk dient me niet meer en ik cijferde mezelf weg. Het is okay, maar ik kom er niet meer mee weg. Ik heb er verder geen oordeel over en weet wat ik heb te doen en ga me bezinnen in jouw programma. Ik ga laven aan de positiviteit van jouw bedrijf en mezelf verdiepen en verrijken door de magie van kleurpsychologie en kleurcoaching. Lichter en leuker, maar niet voor watjes zoals jij zegt. Ik ga voor een lichtere en frisse blik en vooral om te worden wie ik ben.”
Regie over eigen leven
Ik vind het zo gaaf dat ze gewoon kiest voor om te starten met onderzoek van verantwoordelijkheid pakken, regie over eigen leven en de schrijver te zijn van haar levensverhaal. Mouwen opstropen en haar tanden in de toekomst zetten. Zo tof! Je snapt dat ik het nu niet meer kon laten om niet over de vraag te bloggen.
Wanneer heb jij besloten de vrouw te worden die je nu bent?
Ik kan me voorstellen dat je net als Lieke je tanden in je toekomst wilt zetten. Check hieronder vandaag in en we plannen een afspraak.
