Wees lief voor de ruimte tussen nog niet en niet langer

Ruimte tussen niet langer en nog nietWat als we de natuur alvast een beetje in kleur kunnen zetten
Gisteren stond ik in de tuin en ik moest echt mijn best doen om niet alvast wat aarde van de krokusjes weg te halen. De lente een beetje dichterbij halen. Hoe fijn zou het zijn als er al wat kleur zichtbaar zou zijn? Een heel klein groen puntje zou prachtig zijn, vind je niet? Maar krokusjes komen niet naar boven als je kleur uit de grond wilt kussen. Net zo min als gras sneller groeit door er aan te trekken. Het is er de tijd nog niet voor. De natuur trekt haar eigen plan en daar mogen we best meer bij stil staan. Want ook al willen we graag snel, soms heeft je proces gewoon even tijd nodig en komt het niet van de een op de andere dag.

 

Vertrouwen op dat wat er nog niet is, maar wel gaat komen
Mariek startte vrijdag met haar traject Een grote stap in Bloei! Een mooi moment om symbolisch afscheid te nemen van wat haar niet meer dient en haar groei & bloei in de weg zit, zodat er ruimte voor het nieuwe ontstaat. Ruimte voor dat wat ze zo graag wil, namelijk zonder twijfel en vol zelfvertrouwen de regie in haar leven hebben. Ze leverde haar weegschaal in om zo het wikken en wegen voorbij te zijn. Klaar! ‘Maar Anne-Lies, nu weet ik nog niet wat ik wil…’



Het leven slaapt
En dat is wat we steeds doen. Hopla, de boel weer vullen, er moet direct een antwoord zijn. We hebben haast, terwijl het gewoon nog winter is en het leven slaapt. Natuurlijk is er wel stiekem ondergronds van alles gaande; de krokusjes krijgen heus wortels, en de vogels flirten met elkaar, maar lekker knallen is nog niet aan de orde. En zo is het ook bij ons als we onderweg zijn naar persoonlijke bloei. Wat je kunt doen is je maatregelen nemen: goed voor jezelf zorgen met lekker eten, fijne mensen om je heen, regelmatig naar buiten gaan en een programma volgen om je te helpen, zodat je straks in de lente goed in je vel zit, de regie weer in eigen handen neemt en de schrijver bent van je eigen levensverhaal.



Hoe ga jij met de onrust om?
Hoe is dat bij jou? Voel je ook de onrust diep van binnen om tot bloei te komen? Doe je maar wat en heb je eigenlijk geen idee hoe je je verder kunt? Hoe zou het zijn om daar vorm aan te geven? Neem de onrust eens bij de hand en ga er een zondagmiddag voor zitten. Wat wil de onrust je laten zien? Hoe kun je het omzetten naar een plan, zodat je stap voor stap vormgeeft aan je toekomst? Zo verander je het holle lege gevoel, waar je niet graag bij stilstaat, naar een gevoel van ruimte. Ruimte waar hetgeen kan ontstaan wat je graag wilt, zodat je straks in de lente in bloei staat met stevige wortels. Voel eens hoe dat zou zijn. Krijg je al een glimlach op je gezicht? Mooi! Dan ben je onderweg van ongeduld naar geduld of beter gij duld. Ik help je heel graag verder dus aarzel niet, meld je aan en dan sta je deze lente in Volle Bloei.

Facebook
Pinterest
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Nog meer verhalen

Post van Anne-Lies

Spice up your life, dear en ontvang mijn Lie(f)sBrief met enige regelmaat op je digitale deurmat. Meld je hieronder aan dan ontvang je binnenkort kleurrijke post.