Zo vind je deze zomer je missie want voor mij heeft de zomer altijd iets speciaals. Ik hou van de lente, de herfst en de winter. Ik ben echt een kind van de seizoenen. Wat ik zo mooi vind aan Nederland, is dat we die seizoenen hebben die je kunt omarmen, die je een thema kunt geven, waarmee je je leven en je tijdlijn kunt kleuren. Maar die zomer van 2018 is me heel dierbaar.
Ik neem je mee
Het begin van die zomer, ik had er zin in. Ik had zin om iets moois voor Bloei, een mooi programma te maken, fijne verhalen te vertellen. Ja, zin in de zomer. En toen, uit het niets, kwam daar een zwaar gevoel, dikke grote wolken voor de zon. Daar waar ik echt graag wilde bezinnen en de zomer en mijn zintuigen wilde gebruiken voor vertraging (omdat ze in dit seizoen nu eenmaal veel meer open staan), viel alles weg. Een donker zwart gat. Het voelde als de hel van 2018
Een overgangsfase
Als ik terugkijk, weet ik nog steeds niet waar het vandaan kwam. Maar ik wilde het oplossen, en snel. Achteraf gezien, als ik het had geweten, dan wist ik dat ik in een overgang zat, een fase. Niet zozeer de overgang, maar een overgang van iets dat door mocht groeien naar een volgende fase in mijn leven. En dat gaat niet zonder slag of stoot; misschien herken je het schurende effect daarvan? Het was groot, het was pittig, het was zwaar, wellicht ook omdat het een tegenstelling was in mijn verlangen.
Ik snapte er niks van. Er waren teleurstellingen, dingen die me zouden helpen om het op te lossen, konden niet doorgaan, leken gestagneerd, misschien wel onbewust gesaboteerd. En eigenlijk allemaal om te zeggen: quick fix is niet het pad.
Aan zee
Die zomer was ik kind aan zee. Uren heb ik daar gewandeld. Ik heb geschreeuwd tegen de golven, opstellingen gedaan met de zeemeeuwen en tranen gelaten alsof er nog niet genoeg water in de zee was. Geen idee wat er aan de hand was. Ik kon het niet fixen en niet oplossen. Ik kon alleen maar aan zee zijn. Ruimte maken.
Zes weken
Op een gegeven moment dacht ik: oké, het is nu zes weken zomervakantie. Ik geef mezelf zes weken de tijd. Daarna moet het gefixt zijn. En heb ik weer mijn lichte zelf te zijn. Dus ik zocht een mooie stok en zette een klein dwarsstreepje in het zand. Ik trok een horizontale lijn vanuit het dwarsstreepje die stond voor zes weken. En een klein dwarsstreepje aan het einde. Na die zes weken zou het geklaard moeten zijn. Terwijl ik dat laatste dwarsstreepje neerzette, werd het zware gevoel heel sterk. Het leek alsof iemand zijn handen om mijn keel kneep. En er een druk op mijn borst zat. Ik keek om mij heen of er iemand was. Maar er was niemand. Ik keek naar dat laatste streepje dat ik had gezet en alle lucht werd uit mijn longen gehaald. Wat gebeurt hier? Die helderheid van geest had ik nog.
Ik zag wat ik aan het doen was
Ik beperkte mezelf in die zes weken. Het moest gebeuren terwijl er iets anders aan de hand was. Ik tekende op het kleine dwarsstreepje twee diagonale pootjes. Het was zo voelbaar wat er toen gebeurde. Langzaam kwam de lucht weer terug. Ik had een pijl gemaakt naar de toekomst. Het zou niet beperken tot zes weken. Nee, vandaag zou het begin zijn… van de volgende fase in mijn leven. En ik voelde me verliefd. Ik voelde de druk van mijn schouders vallen.
De kwaliteiten van de zomer gebruiken
Die dag was het begin van de volgende fase in mijn leven. Ik realiseerde me wel dat ik het niet hoefde te fixen en dat ik het niet hoefde af te leveren, maar dat het deze zomer geen holiday was maar dat er holy days zouden komen. Een start naar de volgende fase van mijn leven, die ik mocht ontdekken. Waarbij ik mijn talenten mocht onderzoeken, waarbij ik de eigenwijsheid die ik zover weer had geïntegreerd, tot me mocht nemen. Dat ik het lichter mocht maken in de zon, in de zee, in de zin van mijn zomer. Dat ik de kwaliteiten van de zomer wel mocht gebruiken als beste vrienden in een kalme overgang naar het volgende seizoen van mijn leven.
Dit marqueerde de zomer van 2018, en ik realiseerde me, ik nam een besluit: de zomer van 2018 is mijn soulmate. Ik ben op reis gegaan en het werd prachtig. Nu ik terugkijk op deze tijd, zie ik het echt, dat ik heel bewust een soort herrijkingspunt in mijn leven heb gebracht toen, en dat dat nodig was.
Waar zitten jouw talenten verborgen? Ga je mee op expeditie?
Ik heb iets moois voor je, want dit jaar is jouw zomer wellicht ook jouw soulmate. Kun je de reis gaan maken naar de volgende fase van je leven? Kun je ontdekken welke talenten er nog meer liggen in jou en welke gevoelens je kunt adresseren die niet langer met je mee hoeven? Mijn nieuwste online doe boek is uit. Het afgelopen jaar heb ik gebruikt om te werken aan het boek van mijn missie ‘Heel Nederland kent de verborgen taal van kleur’ waarin ook de ups en downs staan beschreven. Te gek als je deze zomer meereist op zoek naar jouw missie. Meld je aan en ontvang van mij een hele zomer lang prachtige opdrachten, meditaties en creativiteit om jouw zomer de volgende fase van je leven te laten zijn. Bestel hier jouw ticket.
