Onrust, gedoe, van alles willen maar steeds het gevoel hebben dat je in de wacht staat. Het is wat het leven laat zien. Of beter wat wij met zijn allen laten zien. Net zoals er vlak voor de vakantie nog van alles moet gebeuren voordat je de hangmat in mag, voordat je mag mijmeren langs de zee.
Het is nu alleen geen 30 graden. Je hebt je tenen allang weer verstopt in dikke sokken. Het is een ander jaargetijde en een seizoen dat iets met ons gemoed doet. Het is de onrust onszelf die nog eens extra wordt geactiveerd door de herfst om nog allerlei zaken af te handelen voordat we naar binnen gaan, voordat we de wereld kleiner mogen maken en net als de natuur richting de winterslaap gaan. Eerst nog even hamsteren! Alles in huis halen voordat het wat zachter mag. Dus ook de laatste projecten, de laatste ideeën uitwerken of toch uiteindelijk de laatste opdrachten van je jaarprogramma afronden. En dat voelt heel druk. Het willen voert de boventoon. En omdat wilskracht niet graag toegeeft dat het aan zijn eindje is, geef je nog wat gas bij. Terwijl je verlangen en natuurlijke staat van zijn al een terugtrekkende beweging maakt. Je staat dus in een spagaat. Je wordt ongeduldig, wat onhandig is in situaties waarbij een tandje harder niet werkt.
Een wijze mentor vertelde me ooit: ‘Geduld, is slechts dat wat gij duld. Wat jij toestaat en wat niet.’ Voor mij voelde dat als een opluchting, want ineens was ik voor mijn gevoel zelf weer in beeld. Kon ik mezelf de vraag stellen in plaats van als een kip zonder kop rondrennen, de hete adem van haast in mijn nek. Gij duld. Ja, wat sta ik eigenlijk toe, wat laat ik toe en vanwaar die haast? Zoals mijn nichtje altijd zegt: ‘Ik ben niet zo’n held met geduld.’
Soms heeft iets tijd nodig om even te rijpen. Om nog voller te worden, fijner te worden, dieper van kleur en sterker van kracht. Dat is wat je eigenlijk wilt. Mag je ernaast gaan zitten? Soms gewoon even ergens mee zijn? Niet tegen vechten omdat het er niet mag zijn of sneller moet en ook niet zomaar tot je nemen. Maar in het midden laten, zodat de nieuwe werkelijkheid kan ontstaan. Zou dat kunnen? Wat mag er bij jou gewoon even zijn?
Wil je toch alvast beginnen te lopen in de richting van je verlangen? Jezelf meer snappen en de verandering aanbrengen? Boek dan HIER je nieuwe avontuur en kies voor een kleurrijke toekomst
Met lie(f)s
2 Responses
Mooi Annelies, Dank je wel!
Heel graag gedaan. Deze spreuk vind ik altijd zo fijn.