Het verhaal van de vintage kimono
Het is een regenachtige dag in oktober, met een volle mailbox en 1000 hele belangrijke dingen zit ik gebogen over mijn laptop. Hoewel ik met mezelf had afgesproken het niet meer zo te doen, stap ik soms gewoon in mijn valkuil. Maar ergens is het misgegaan en zit ik hier in de kramp met stijve schouders op deze regenachtige middag, een discussie in mijn hoofd van: nog 1 laatste bericht, terwijl ik dat 3 berichten eerder ook al dacht. En een hele volle blaas die ik al een uur probeer te negeren.
Maar dan gebeurt er iets van waarde
Ik wilde niet meer; die gebogen houding, de leidende mailbox en zo werken. Totdat er weer een nieuw bericht binnenkomt. Zo’n bericht waarvan je denkt: oooo wat heerlijk! Ik krijg van post.nl een berichtje dat Hanneke mij een pakketje stuurt. Heerlijk, ik ben dol op pakketjes, maar wat zou zij mij nou willen sturen? Die lieve Hanneke, die ik ken zolang als ik aan yoga doe. Misschien al bijna 20 jaar geleden ben ik met yoga gestart omdat ik mezelf centraal wilde stellen in mijn eigen leven, een andere houding en omgang met mezelf. Toen al? Potdorrie wat een hardnekkige valkuil.
Enfin, ik moet een poosje wachten, want het briefje zegt dat het pas morgen komt. Het brengt in ieder geval voorpret en nog meer fijns, want ik ben door dit bericht uit de kramp van mijn schouder én uit mijn valkuil.
Met aandacht de post openen
Plof! Post.nl deponeert het pakje van Hanneke en ik veer op. Een mooie helderwitte doos ligt op de mat en ik pak de brievenopener. Sinds enige tijd open ik de spaarzame post met een echte opener. Het doet wat met me om het op die manier te doen. Aandachtig in plaats van snel openscheuren met als risico een open vinger of een verscheurde brief. Nu ik met grote regelmaat mijn eigen boek
Kleuren van Geluk verstuur, weet ik hoe leuk het is om iets moois in te pakken, dus mag het ook met aandacht worden uitgepakt.
Kleuroloog met een kimonofetisj
Er valt een kaart en iets blommigs uit. Een patroon van bordeauxrood, roze en een vleugje blauw kijkt me aan. Wat is dit nou? Ik open het zorgvuldig ingepakte kledingstuk en mijn vreugde begint toe te nemen. O wow een kimono?
Jawel hoor, een kimono en hij ruikt heerlijk. Het ziet er niet alleen blommig uit, zo ruikt het ook. De stof heeft iets retro’s en ik word steeds blijer. De kleuren lachen met toe en ik ben zo verrast over dit vriendelijke gebaar. Als kleuroloog met een kimono fetisj raakt ze me in mijn hart en in mijn hoofd gaat er al direct een blog draaien over de vintage kimono in bordeaux en roze. Een beetje sleetse stof en de kleuren verbleekt en toch hangt er een soort van grandeur om het kledingstuk. Hoe werkt dat mooi met kleur. Het bordeauxrood neemt me mee naar het beeldverhaal dat ik maakte bij deze kleur, zodat ik tijdens moment van de studie kleurcoaching de kleur makkelijker kan vatten. Het beeld oproepen.
Haar handgeschreven brief maakt me blij
Ik glimlach als de kaart van Hanneke lees:
Lieve Anne-Lies. Bij het opruimen van een kast stond ik weer met dit oude kledingstuk in handen. Kiezen: terug in de kast of wegdoen. Wegdoen lukt alleen als ik weet dat het niet in de afvalbak verdwijnt. Door het aan jou te schenken hoop ik dat te voorkomen. Ik hoop dat hij in jouw verzameling past.
Liefs Hanneke
P.S Ik weet niet hoe oud hij is, maar waarschijnlijk minstens 70 jaar. Dus daarom een beetje vaal en wat dun van stof.
Verrukkelijk toch? Zo tof dat ze dat doet en hoe inspirerend, vind je niet?
Deze dame van grandeur
Ik ga met mijn hand over de stof die dun en zacht voelt van verweer. Wat een prachtig cadeau en in gedachten zie ik deze vintage kimono – want dat is vanaf nu haar naam – tussen de andere kleuren hangen. Prachtig bordeaux was er nog niet en ook een vintage kimono was nog niet aanwezig. Ik zie als het ware de andere kimono’s een beetje opzij schuiven als deze dame van grandeur zich bij de collectie voegt. Wat een heerlijk plaatje.
Wat vertelt een kleur toch een mooi verhaal
Wat ze niet weet, maar ook als bonus erbij stopte, was een fantastische illustratie van de kleur bordeaux. Want bordeaux is de kleur van warmte, weelde en waarde. En als ik mijn ogen sluit, zie ik dat zo voor me in de vorm van een oud huis met een prachtige tuin, oud Engels eigenlijk en een beetje een kasteel achtige sfeer. In ieder geval, daar waar alles op waarde wordt geschat, kwalitatief hoog, mooie spullen en weinig verspilling, de sfeer van ‘hoe heurt het eigenlijk’, sjiek en met liefde. Waar de gordijnen van fluweel zijn en het tapijt hoogpolig. Waar cadeaus Cartier dragen en de wijn uit een heel goed jaar stamt. Een plek waar de een zich geborgen zal voelen en de ander het al benauwd krijgt bij het idee. Dat alles ademt deze kimono uit. Wat vertelt een kleur toch een mooi verhaal.
Een tweede leven, de betekenis van bordeauxrood
En ze doet nog iets moois en heel bordeaux waardigs; ze geeft het kledingstuk een tweede leven en dat vind ik prachtig. Zo van deze tijd en gelukkig doen we dat steeds vaker, iets recyclen. Zelfs in de taal wordt het naar een meer waardig woord gebruikt door mijn nichtjes Annabel en Dorien. Die hebben het niet over ‘even naar de kringloop’, nee zij maken er een ware beleving van en dat start al met: ‘Kom, we gaan vintage shoppen.’ Te leuk toch?
De vintage kimono
Deze mooie kimono en dit gebaar van Hanneke geeft een verhaal over warmte, weelde en waarde. Een nieuwe kimonoloog, de verzameling verhalen over mijn kimono’s waarmee ik o.a. met mijn taal van kleur en mijn manier van leven als Bloeicoach jou wil inspireren om het dagdagelijkse magisch te maken. Het leven is geen wachtkamer, maar wacht op jou. Ik help je graag verder en daag je uit. Start vandaag met kleur bekennen en kies voor deze special Edition Lekker B(l)oeiend.
Je bent het waard om je standaard te verhogen. Net als ik de volgende keer, als ik dan per ongeluk in die hardnekkige valkuil stap, de bordeauxrode kimono aantrek, het warm en comfortabel voor mezelf maak en geniet van al het moois dat we samen neerzetten. Samen helpt.
Zie je zo
Met Lie(f)S
